Concorde, mimo, że od 12 lat żaden jego egzemplarz nie wzniósł się już w powietrze, pozostaje do dziś jednym z najbardziej znanych i rozpoznawalnych samolotów pasażerskich.
Jego historia sięga początku lat sześćdziesiątych XX wieku. Wówczas rozpoczęto w Wielkiej Brytanii i Francji prace nad pasażerskim transportem naddźwiękowym. Przewidywane koszty były jednak tak duże (m.in. z tego powodu zaniechano w 1971 roku rozwoju podobnego projektu w USA), że postanowiono połączyć wysiłki. W 1962 roku zawarto międzynarodowe porozumienie, w którym uczestniczyły państwowe konsorcja lotnicze British Aircraft Corporation oraz francuskie Aérospatiale. Wynikiem współpracy był elegancki odrzutowiec o smukłym kadłubie w kształcie igły w układzie podwójnej delty. Nazwano go Concorde, co miało podkreślić jego międzynarodową genezę.
Pierwszy oblot nowego samolotu nastąpił 2 marca 1969 roku, zaś prędkość dźwięku przekroczono po raz pierwszy 1 października. Początkowo zainteresowanie wśród potencjalnych użytkowników było duże, złożono 100 zamówień od głównych przewoźników lotniczych. Jednak przez 7 lat, które minęły od pierwszego startu do rozpoczęcia produkcji seryjnej, większość kontrahentów się wycofała. Przyczyny były różne – kryzys paliwowy w 1973 roku, droga eksploatacja, zbyt duże zanieczyszczenie powietrza, hałas oraz grom ponaddźwiękowy, który powodował, że przekraczanie bariery dźwięku było możliwe tylko nad obszarami niezamieszkałymi. Dodatkowo do idei takiego samolotu zniechęciła spektakularna katastrofa radzieckiego konkurenta Tu-144 na Międzynarodowym Salonie Lotniczym w Paryżu w 1973 roku.
Ostatecznie zakupu dokonały tylko Air France i British Airways. Pierwsze loty rejsowe rozpoczęły się w styczniu 1976 roku. Po początkowych perturbacjach związanych głównie z protestami dotyczącymi hałasu Concorde regularnie kursował na linii atlantyckiej od 1977 roku. Pojawiał się także na innych trasach, jednak głównym kierunkiem pozostawał Nowy Jork.
Concorde przez wiele lat, mimo drobnych incydentów, miał opinię najbezpieczniejszego samolotu świata. Dobrą passę przerwała katastrofa, która miała miejsce 25 lipca 2000 roku pod Paryżem. Zginęło 113 osób – 100 pasażerów, 9 członków załogi i 4 osoby (w tym dwie Polki) przebywające w hotelu, w który uderzył uszkodzony samolot. Przyczyną wypadku była uszkodzona opona, której fragmenty uszkodziły zbiornik paliwa i spowodowały jego wyciek. Nastąpił zapłon, który doprowadził do tragedii.
Po wypadku loty wszystkich egzemplarzy Concorde zostały zawieszone na rok. Po wprowadzeniu poprawek w konstrukcji samolotu jego eksploatację wznowiono, jednak już w półtora roku później ogłoszono wycofanie ze służby. Jako przyczyny podano rosnące koszty obsługi, niską liczbę pasażerów po katastrofie z 2000 roku, a także ogólny spadek natężenia ruchu lotniczego po atakach z 11 września. Ostatecznie uziemienie floty Concorde nastąpiło w październiku 2003 roku.
Kartonowy model w skali 1:144 autorstwa Erika te Groena (www.ariespapermodels.nl) i Ralpha Currella przedstawia egzemplarz F-BTSD znajdujący się w Le Bourget Air and Space Museum w Paryżu. Jest utrzymywany w stanie operacyjnym i, teoretycznie, mógłby nadal wystartować po niezbędnej renowacji.
Opracowanie (również w innych wersjach, m.in. British Airways) jest dostępne pod adresem http://www.currell.net/models/concorde.htm
