Teodoryk Wielki, król Ostrogotów, żył w latach ok. 454 – 526. Jako dziecko spędził 10 lat jako zakładnik w Konstantynopolu. Po powrocie wziął czynny udział w wyprawie do Mezji i Macedonii, w wyniku której Ostrogoci osiedli na tych terenach jako foederati. Po śmierci ojca (ok. 474) walczył m.in. przeciwko cesarzowi Zenonowi. W roku 484 został przez tegoż cesarza mianowany konsulem i otrzymał polecenie zdobycia Italii, gdzie władał Odoaker, który w 476 obalił ostatniego cesarza zachodniorzymskiego. Teodoryk oblegał Odoakra w Rawennie, po zdobyciu miasta zaś, mimo zawarcia układu, własnoręcznie go zamordował w 493. Od tego czasu jako namiestnik cesarski rządził praktycznie niezależnie Italią, Sycylią, Dalmacją, częścią Panonii, częścią Noricum i Recją. Jego panowanie przyniosło Italii okres spokoju i pomyślności gospodarczej. Wyznawał arianizm, jednak przejawiał tolerancję religijną aż do 524 roku, kiedy prześladowania arian za cesarza Justyna skłoniły go do represji w stosunku do innowierców. Zmarł w Rawennie i tam został pochowany w istniejącym do dziś mauzoleum, którego budowa zaczęła się jeszcze za jego życia w 520 roku. Po śmierci stał się bohaterem licznych legend germańskich.
Grobowiec Teodoryka znajduje się ok. 1,5 km od centrum starego miasta w Rawennie. Zbudowany jest z ciosów kamiennych sprowadzonych z Istrii. Składa się z dwóch kondygnacji – dolnej dziesięciobocznej i górnej na planie koła. Całość nakryta jest imitacją kopuły o średnicy 11 metrów wykonaną z jednego bloku wapienia. Być może jest to nawiązanie do dawnych tradycji germańskich (nakrywanie dolmenów poziomymi głazami). Możliwe jest też, że jest to po prostu oznaka upadku sztuki budowlanej i braku umiejętności zbudowania prawdziwej kopuły.
Kartonowa makieta w skali 1:150 została zbudowana na podstawie opracowania Ondřeja Hejla udostępnionego na forum papermodelers.sk
