RMS Titanic to jeden z najbardziej znanych statków w historii. Swoją sławę zawdzięcza, paradoksalnie, tragicznemu końcowi w dziewiczym rejsie zaledwie 4 dni po wypłynięciu z portu w nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 roku.
Był jednym z trzech siostrzanych transatlantyków-gigantów budowanych na zamówienie White Star Line. Dwa pozostałe to Olympic (jego służba jako pasażerskiego liniowca, jedynego z całej trójki, była długa i owocna – został złomowany w 1935 roku) i Britannic (wcześniej Gigantic – przemianowany został po katastrofie Titanica). Britannic nigdy nie służył jako statek pasażerski, po wybuchu I wojny światowej został zarekwirowany i przekształcony na statek szpitalny. Zatonął w 1916 roku.
Titanic mierzył blisko 270 metrów długości przy wyporności ponad 46 tys. ton. Mógł zabrać 2435 pasażerów i 892 członków załogi. Maszyny o mocy 50 tys. KM mogły mu nadać prędkość 24 węzłów. Luksusowe wnętrza były zasadniczo zarezerwowane dla pasażerów I klasy, jednak II i III klasa oferowały również wyższy standard niż na większości ówczesnych statków pasażerskich.
W pierwszy rejs Titanic zabrał 1324 pasażerów. Tuż przed północą 14 kwietnia statek, po zignorowaniu wcześniejszych ostrzeżeń, zderzył się z górą lodową. Powszechne przekonanie o niezatapialności transatlantyka nie sprawdziło się, woda wlewająca się przez rozdartą burtę spowodowała jego zatonięcie w ciągu 2,5 godziny.
Uratowało się tylko około 730 osób. W trakcie chaotycznej ewakuacji okazało się, że ilość łodzi ratunkowych, zgodna zresztą z obowiązującymi przepisami, była zbyt mała. Ocalałych wziął na pokład około 4 rano statek Carpathia, który odebrał wysyłany radiowo sygnał SOS. Liczba ofiar mogłaby być mniejsza, jednak przepływający w momencie katastrofy nieopodal Californian z niewiadomych powodów nie zareagował na sygnały tonącego Titanica.
Katastrofa spowodowała szok na całym świecie. Dochodzenia odbywały się w USA i Wielkiej Brytanii, jednak przyczyny tragedii długo nie były jasne. Prawie natychmiast zmieniono przepisy dotyczące bezpieczeństwa statków pasażerskich. M.in. zwiększono wymaganą liczbę łodzi ratunkowych, wprowadzono 24-godzinny nasłuch radiowy na statkach posiadających aparaturę radiową oraz zorganizowano międzynarodową służbę patrolową ostrzegającą o obecności lodu na szlakach żeglugowych.
Wrak Titanica został odnaleziony dopiero w 1985 roku.
Mikromodel w skali 1:1200 wykonany został z kartonu na podstawie świetnego opracowania Ralpha Currella http://www.currell.net/models/titanic.htm. Dodatkowe materiały to wykałaczki (maszty) i czarna nić (olinowanie). Anteny zostały również wykonane z nici usztywnionych wikolem.
Californian nie zareagował z 2 przyczyn, kiedy wysyłał ostrzeżenie do innych statków o górach lodowych został zbesztany przez radiotelegrafistę Titanica, że przeszkadza. Ten był akurat zajęty wysyłaniem korespondencji bogatej klienteli. Więc radiotelegrafista Californiana wyłączył radio i poszedł spać (nie było wtedy obowiązku ciągłego nasłuchu), a widziane z daleka na Californianie race sygnalizacyjne wystrzeliwane przez Titanica zostały przez niego zinterpretowane jako jaka imprezę na pokładzie liniowca pasażerskiego. Stąd Californian był nieświadomy tragedii rozgrywającej się niedaleko.
Dzięki za uzupełnienie!