Archiwum miesięczne: marzec 2015

PZL-104 „Wilga 35A” 1:40

W kwietniu 1962 oblatano czteromiejscowy wielozadaniowy górnopłat oznaczony PZL-104 „Wilga-1″. W roku 1963 w sierpniu oblatano ulepszoną wersję tego samolotu „Wilgę-2″, a następnie zbudowano kilka egzemplarzy z różnym wyposażeniem. Wyniki z badań tych maszyn pozwoliły opracować wersję „Wilga-C”.
W grudniu 1965 r. rozpoczęła loty kolejna odmiana „Wilgi” – samolot „Wilga-3″ wyposażony w gwiazdowy silnik radzieckiej konstrukcji AI-14R, o większej mocy niż poprzednio stosowane. Samoloty „Wilga-3″ produkowano seryjnie w wersji aeroklubowej i sanitarnej – dla kraju i na eksport.
W czerwcu 1967 oblatano prototyp dalszej ulepszonej wersji „Wilgi” – samolot „Wilga-35″, a następnie rozpoczęto produkcję seryjną tego samolotu w wersji aeroklubowej i dyspozycyjnej. Również i ta odmiana produkowana była dla kraju i na eksport. Produkcja trwała do 2008 roku.

pzl104wilga4
Od początku samolotem szczególnie zainteresowana była Indonezja, gdzie dostarczono 12 egz. wyprodukowanej w Polsce „Wilgi-C”. Od 1965 roku „Wilga” pod nazwą „Gelatik” oraz „Gelatik 2″ była budowana na licencji w Bandungu do 1975 roku.

pzl104wilga1
Uproszczony model „Wilgi 35A” w skali 1:40 pochodzi ze strony http://paper-replika.com. Autorem opracowania jest Julius Perdana z Indonezji. Model zawiera kilka drobnych błędów, głównie w malowaniu, jednak jest to jedyne opracowanie, na jakie natrafiłem. Ponadto prezentuje się całkiem nieźle.
Oryginalny płatowiec należał do Aeroklubu Leszczyńskiego.

pzl104wilga2

pzl104wilga6

pzl104wilga5

pzl104wilga3

pzl104wilga7

Gossamer Albatross 1:72

Gossamer Albatross, mięśniolot zbudowany przez Paula MacCready’ego, zdobył w 1979 roku drugą nagrodę Kremera. 12 czerwca tego roku przeleciał nad kanałem La Manche z Wielkiej Brytanii do Francji. Dystans blisko 36 km pokonał w czasie 2 godzin 49 minut. Nagroda wyniosła 100 tys. GBP.
galbatross9
Model w skali 1:72 pochodzi ze strony International Paper Modelers Convention http://www.ipmc-info.org/IPMC_GossamerAlbatross.pdf. Korzystałem również ze strony z planami i zdjęciami płatowca http://pictures.propdesigner.co.uk/html/gossamer_albatross.html

Materiał: karton, listewki, nici

galbatross5,

galbatross8

galbatross7

galbatross4

galbatross3

galbatross6

galbatross1

galbatross2

Statek melanezyjski 1:500

Model melanezyjskiego statku dwukadłubowego typu katamaran, zwanego także orou.

statek_melanez3
Konstrukcja tego statku jest bardzo prymitywna. Składa się ona z dwu czółen – pływaków wydrążonych z pni drzewnych, na które nasadzone są łamacze fal, zbudowane z desek w formie prostych koryt, złączonych z kolei za pomocą pomostu z belek i desek. Maszt umieszczony na jednym z łamaczy fal posiada wysoki trójkątny żagiel z mat. Statek ma dziób i rufę podobnego kształtu. Zmieniając kurs o 180 stopni, nie ma potrzeby zawracania statku w przeciwnym kierunku, lecz wystarczy przestawienie żagli i przeniesienie steru na przeciwległy koniec statku.
Szerokie rozstawienie czółen służących jako pływaki, gwarantuje dużą stateczność. Szybkość tego statku jest również dość znaczna.
statek_melanez4
Model w skali 1:500. Wykonany na podstawie planów Edwarda Witczaka zamieszczonych w „Modelarzu” nr 5/1956

Materiał: balsa, nici, tkanina (tetra)

statek_melanez1

statek_melanez5

„Graf Zeppelin” (LZ 127) 1:400

„Graf Zeppelin” czyli LZ 127 był przed II wojną światową chyba najbardziej znanym statkiem powietrznym. Jego sławę przyćmiła katastrofa „Hindenburga” – a raczej niesłusznie. Do czasu wybudowania „Hindenburga” był to największy sterowiec na świecie – mierzył blisko ćwierć kilometra.
Oblatany w 1928 roku przez swojego twórcę Hugo Eckenera, następcę hrabiego Zeppelina w firmie Luftschiffbau Zeppelin, już rok później odbył 20-dniowy lot dookoła świata (oczywiście z międzylądowaniami). Do dziś jest jedynym sterowcem, który dokonał tego wyczynu.


Do 1937 roku odbył blisko 600 lotów, przewiózł 13 tys. pasażerów, pokonany dystans to prawie 1 700 tys. km czyli czterokrotność odległości od Księżyca. Pasażerowie, których w jednym locie mógł zabrać 20, mogli pławić się w luksusach (tak mniej więcej, zważywszy na ciasnotę na pokładzie), do tanich taka podróż nie należała.
Hugo Eckener, przez kilka lat kapitan LZ 127, nie należał do zwolenników nazizmu. Ponoć odmówił umieszczenia swastyki na usterzeniu i wymalowano ją tam później bez jego zgody. Po spektakularnej katastrofie „Hindenburga” w maju 1937 roku aerostat uziemiono we Frankfurcie, zaś na wiosnę 1940 rozebrano wraz z jego następcą LZ 130 „Graf Zeppelin II”.

graf_zeppelin_4
Model w skali 1:400 w całości z kartonu.

Opracowanie:  http://www.currell.net/models/grafzep.htm

graf_zeppelin_1

graf_zeppelin_2

graf_zeppelin_5

graf_zeppelin_3sf

Pancernik „Enrico Dandolo” 1:500

Pancernik „Enrico Dandolo” został zwodowany w 1873 roku. Wybudowany dla Regia Marina był w momencie powstania najpotężniejszym pancernikiem na świecie razem z siostrzanym (ale nie do końca bliźniaczym) „Caio Duilio”.

dandolo1

Prędkość 15 węzłów, główne uzbrojenie – potężne działa 450 mm w dwóch wieżach. Na rufie pod pokładem niósł dwa kutry torpedowe opuszczane na specjalnych potężnych żurawikach. Dodatkowe ożaglowanie było wyrazem raczej konserwatyzmu ówczesnej marynarki niż rzeczywiście potrzebne.
Model przedstawia pierwotny wygląd zmodernizowanego w 1894 roku pancernika. Modernizacja mocno zmieniła wygląd okrętu – m. in. pojedynczy maszt z ożaglowaniem został usunięty i zastąpiony dwoma na dziobie i rufie, unowocześniona została również główna artyleria.

dandolo2
Brał udział w wojnie włosko-tureckiej (1911-1912) i I wojnie światowej, służąc w ochronie baz morskich w Brindisi i Valonie (obecnie: Vlora). Skreślony z listy floty 4 lipca 1920 roku.

dandolo5
Skala 1:500

Materiały: balsa, karton, modelina, wykałaczki, bibułka papierosowa, nici

Model wykonany na podstawie planów zamieszczonych w książce „Mikroflota” Stanisława Katzera (Wydawnictwo Morskie, Gdański 1974)

dandolo4

dandolo3

dandolo8

dandolo6

dandolo7