W uniwersum Gwiezdnych Wojen Niszczyciele Imperial-I i Imperial-II stanowiły podstawową siłę uderzeniową Marynarki Imperialnej. Zaprojektowane po Wojnach Klonów wkrótce po proklamowaniu Imperium były najsilniejszymi budowanymi seryjnie jednostkami bojowymi w całej Galaktyce. Pojedynczy Niszczyciel był w stanie pokonać siły wystawione przez każdy pojedynczy układ planetarny.
Według albumu „Gwiezdne wojny: Niesamowite przekroje” (Egmont, 2000) długość Niszczyciela wynosiła 1600 metrów, zaś wysokość 450 metrów. Uzbrojenie stanowiło prawie 150 dział jonowych i turbolaserów. Załoga liczyła ponad 37 tys. osób oraz blisko 10 tys. żołnierzy.
Gwiezdny Niszczyciel był nie tylko kosmiczną fortecą, ale również nosicielem różnorakich środków uzbrojenia. Każdy z nich posiadał na pokładzie własne myśliwce TIE (ok. 70), częstokroć również bombowce TIE Bomber (zazwyczaj 12) oraz pewną liczbę promów i transportowców. Dodatkowo na Niszczycielu stacjonowała dywizja szturmowców oraz ciężki sprzęt (maszyny kroczące AT-AT i AT-ST).
Mimo swej potęgi, Gwiezdne Niszczyciele, począwszy od Bitwy o Endor były zdobywane i wykorzystywane przez siły Rebeliantów.
Mikromodel Gwiezdnego Niszczyciela w orientacyjnej skali 1:9000 został opracowany przez Rolanda Havrana (http://www.prmodels.webnode.cz, http://www.facebook.com/rawenart, http://www.facebook.com/mikroprmodels). Siatki modelu dostępne są bezpłatnie pod adresem https://www.facebook.com/media/set/?set=a.915587355197947.1073741846.108137459276278
