„Otago”, bark o żelaznym kadłubie, zbudowany w roku 1869 przez stocznię Alexander Stephen and Sons w Glasgow dla australijskiej firmy armatorskiej Henry Simpson and Sons w Port Adelaide, pływał do roku 1900.
24 stycznia 1888 roku jako kapitan na pokład „Otago” wszedł w Bangkoku Joseph Conrad. Kapitanem statku został po nagłej śmierci poprzedniego kapitana Johna Snaddena. Łącznie z przeprowadzeniem go z Bangkoku do Australii pływał na nim przez czternaście miesięcy, zachodząc do Sydney, Melbourne i Port Adelaide oraz do Port Louis na wyspie Mauritius. Z podróży tych powstała powieść „Smuga cienia” i opowiadania: „Uśmiech fortuny”, „Falk”, „Tajemny wspólnik” i „Plantator z Malaty”.
„Otago” był jedynym żaglowcem prowadzonym pod rozkazami Conrada jako kapitana.
W latach następnych „Otago”, kupiony przez australijskiego armatora Huddard Parker Ltd. i pozbawiony osprzętu, został zamieniony na pływający skład węgla w Sydney, a później w Hobart na Tasmanii. Sprzedany na złom w roku 1931 przeleżał trzydzieści lat na brzegu rzeki Derwent i dopiero w 1957 roku został częściowo pocięty. Pozostałości kadłuba widoczne są do dziś w zatoce nazwanej Otago Bay.
Koło sterowe jako pamiątka po Conradzie znajduje się w Londynie, część rufową statku zabrano do San Francisco, a fragmenty kadłuba „Otago” przywiezione przez kpt. ż.w. Antoniego Strzelbickiego i innych polskich marynarzy znajdują się w Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku.
Model w skali 1:500 wykonany na podstawie planów z książki Stanisława Katzera „Mikroflota” (wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1974)
Materiały: balsa, wykałaczki, modelina, nici, bibułka papierosowa
